Woda jako niezastąpione bogactwo naturalne
 

Dyrektywa bazuje na podstawowym założeniu, że woda nie jest zwykłym towarem handlowym, ale dobrem odziedziczonym, które musi być chronione i z którym należy obchodzić się tak, by można je było przekazać w dobrym stanie kolejnym pokoleniom.

Decyzja o przyjęciu Dyrektywy wynika z faktu, że w wielu krajach i regionach świata już dziś niedostatek wody odpowiedniej jakości jest czynnikiem ograniczającym ich rozwój, a także ze stałej tendencji pogarszania się stanu wód oraz wzrastającego ich zagrożenia także w skali globalnej.
 

Zrównoważone korzystanie z wód
 

Zasada zrównoważonego rozwoju, konsekwentnie zastosowana również do zasobów wodnych, wymaga, aby ochrona wód i ich optymalne wykorzystywanie zapewniane były w sposób jednolity na jak największym obszarze, najlepiej w ramach naturalnych dorzeczy wielkich cieków, niezależnie od granic państwowych czy innych granic administracyjnych.

W ten sposób zrównoważone korzystanie z wód stało się problemem ponadkrajowym, który może być rozwiązywany tylko w zharmonizowanym systemie prawnym i ekonomicznym.

Wspólnota Europejska, świadoma wagi i aktualności tego problemu, zabiega o jego rozwiązywanie na wspólnym obszarze wszystkich państw członkowskich. W związku z tym opracowana została „Ramowa Dyrektywa Wodna - 2000/60/WE”, która weszła w życie dnia 23.12.2000 roku i która dotyczy wszystkich rodzajów wód, w tym wód powierzchniowych płynących i stojących, wód przybrzeżnych, wód przejściowych oraz wód podziemnych.