Po wielkiej powodzi w dorzeczu Odry, która wystąpiła latem 1997 roku, państwa nadodrzańskie postanowiły opracować program działań przeciwpowodziowych w dorzeczu Odry. W związku z tym utworzona została Grupa Robocza „Powódź” Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem (MKOOpZ). Jeden z celów tego programu działań stanowi udoskonalenie systemu osłony przeciwpowodziowej i prognoz dla dorzecza Odry. Niniejsze opracowanie przedstawia stan aktualny w tym zakresie i zalecenia dotyczące udoskonalenia systemu osłon i prognoz.

Powodzie zawsze skłaniały ludzi do zastanowienia się nad sposobami pole− pszenia ostrzeżeń przed powodzią i do podejmowania odpowiednich działań. W dn. 01.10.1895 r. wszedł w życie pierwszy regulamin sygnalizacji powodziowej [2] dla Odry i jej dopływów.

Za ochronę przeciwpowodziową w dorzeczu Odry i przynależne do niej systemy osłony przeciwpowodziowej odpowiadają wszystkie trzy państwa położone nad Odrą. Nie ma umowy międzynarodowej regulującej kwestie systemu osłony przeciwpowodziowej pomiędzy tymi państwami. Współpraca ma charakter bilateralny. Zasady wymiany danych są ustalone w postanowieniach Polsko− Czeskiej i Polsko−Niemieckiej Komisji Wód Granicznych. Podczas powodzi polsko−czeska wymiana danych odbywa się pomiędzy właściwymi regionalnie jednostkami Czeskiego Instytutu Hydrometeorologicznego (ČHMÚ) w Usti n. Łabą, Hradec Králové i Ostrawie a Instytutem Meteorologii i Gospodarki Wodnej (IMGW) w Katowicach i we Wrocławiu. Polsko−niemiecka wymiana danych odbywa się pomiędzy Krajowym Urzędem Środowiska (LUA) we Frankfurcie n. Odrą a oddziałami IMGW we Wrocławiu, Poznaniu i Gdyni.